ΣΥΡΙΑ: ΟΤΑΝ Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΑΞΙΑ. ΕΝΑ ΕΓΚΛΗΜΑ ΧΩΡΙΣ ΤΙΜΩΡΙΑ

ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ ΦΙΛΩΝ 

ΣΥΡΙΑ: ΟΤΑΝ Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΑΞΙΑ. ΕΝΑ ΕΓΚΛΗΜΑ ΧΩΡΙΣ ΤΙΜΩΡΙΑ

http://roykoymoykoy.blogspot.gr/

http://www.analystsforchange.org

Γράφει ο Ιωάννης Αθ. Μπαλτζώης*

    Η αξία και η τιμή του  θανάτου στην Συρία δεν είναι ίδια, ποτέ δεν ήταν. Εξαρτάται από τις συμπάθειες, τις ευαισθησίες, τις συμμαχίες, τα διεθνή ΜΜΕ και φυσικά τους γεωστρατηγικούς σχεδιασμούς των ενδιαφερομένων  δρώντων υπερσυστημάτων (ΗΠΑ, Ρωσία), των συστημάτων (Τουρκία, Ιράν, Σαουδική Αραβία και Κατάρ) και του γεωπολιτικού συμπλόκου της διακεκαυμένης περιοχής  Συρίας και
Ιράκ. Έτσι γεγονότα υψίστης σημασίας αγνοούνται, άλλα λιγότερα σημαντικά μεγεθύνονται και προβάλλονται υπερμέτρως, ασήμαντα παρουσιάζονται ως σημαντικά  και  γενικά η κοινή γνώμη χειραγωγείται ανάλογα με τις επιδιώξεις των ισχυρών. Ο θάνατος ενός ανθρώπου, ανεξαρτήτως πίστης, θρησκείας, ιδεολογίας, χρώματος, κοινωνικού στάτους, οικονομικής κατάστασης, μόρφωσης, πνευματικού επιπέδου είναι και θα πρέπει να είναι ίδιος και να αντιμετωπίζεται με όμοιο τρόπο, ιδίως όταν προκαλείται αδίκως και παρανόμως από άλλους παράγοντες. Η θλίψη  και η απόδοση ευθυνών θα πρέπει να είναι και πάλι ίδια. Και όμως, το πρέπον και δίκαιον  μάλλον είναι η εξαίρεση και το άδικο και το δίκαιον του ισχυρότερου, ο κανόνας. Βλέπετε, η Θουκυδίδεια γεωπολιτική είναι παρούσα, ζώσα  και επιβαλλόμενη στα γεωπολιτικά και γεωστρατηγικά δρώμενα σήμερα.

    Ας εξετάσουμε κάποιες χαρακτηριστικές περιπτώσεις, για να αποδείξουμε την διαφορετική αξία του θανάτου στην κατεστραμμένη, με ευθύνη άλλων, Συρία.  Έτσι λοιπόν τα ξημερώματα της Παρασκευής 7 Απριλίου 2017,  ο Πρόεδρος των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ διέταξε τον βομβαρδισμό, με 59 πυραύλους Tomahawk , της αεροπορικής βάσης  Σιαϊράτ ,  στη Δυτική επαρχία Χομς.  Η ενέργεια αυτή  ήταν η  «απάντηση» - αντίποινα στην αποδιδόμενη, από τους Αμερικανούς και τα περισσότερα δυτικά κράτη,

στις  καθεστωτικές δυνάμεις του Άσαντ επίθεση με  χημικά όπλα, {το αέριο Σαρίν, ή ουσία σαν το Σαρίν, σύμφωνα με τις αναλύσεις του Organization for the Prohibition of Chemical Weapons (OPCW)}, που πραγματοποιήθηκε στην μικρή πόλη Χαν Σιεϊχούν στις 4 Απριλίου. 

    Η πόλη αυτή ευρίσκεται στην επαρχία Ιντλίμπ και ελέγχεται από τους αντικαθεστωτικούς αντάρτες.  Χωρίς να έχει προηγηθεί καμιά ανεξάρτητη έρευνα υπό την αιγίδα του ΟΗΕ, αποφασίστηκε ταχύτατα η επίθεση δια πυραύλων των ΗΠΑ κατά της αεροπορικής βάσης, που στην ουσία ελέγχεται από τους Ρώσους και από εκεί είχαν απογειωθεί τα Α/Φ που βομβάρδισαν την πόλη Χαν Σιεϊχούν και  προκάλεσαν τον θάνατο περί των 100 αμάχων, με πολλά παιδιά ανάμεσά τους. Η  προβολή των πραγματικά συγκλονιστικών εικόνων νεκρών παιδιών και ανθρώπων που είχαν προσβληθεί από τα χημικά από όλα τα διεθνή ΜΜΕ, προκάλεσαν παγκόσμια αίσθηση, συγκίνηση και οργή για τους  δράστες, που οι Αμερικανοί κατέδειξαν ότι είναι η Συρία και η σύμμαχός της η Ρωσία. Εδώ, έχουμε μια επιφύλαξη σχετικά με τον υπεύθυνο της εγκληματικής αυτής επίθεσης, καθόσον στο θεμελιώδες ερώτημα «cui bono?» (ποιος ωφελείται;) η λογική και γεωπολιτική απάντηση είναι ότι δεν ωφελείται ο Άσαντ στην παρούσα φάση, αλλά προφανώς οι τζιχαντιστικές οργανώσεις, που ευρίσκονταν σε φάση αμυντικής συρρίκνωσης και απώλειας του πολέμου, για αυτό και πανηγύρισαν δεόντως τον αμερικανικό βομβαρδισμό. Πολλοί μιλούν για προβοκάτσια και ότι  έχουμε μία επανάληψη παρομοίου  περιστατικού , που έγινε στην Ανατολική Γκούτα στη Συρία τον Αύγουστο του 2013, όπου η επίθεση με χημικά όπλα κατά αμάχων είχε και πάλι αποδοθεί στο καθεστώς Άσαντ,  ενώ όπως αποδείχθηκε αργότερα την επίθεση την είχαν εξαπολύσει οι Τζιχαντιστές, οι οποίοι είχαν προμηθευτεί τα χημικά όπλα από τις Τουρκικές μυστικές υπηρεσίες, οι οποίες με τη σειρά τους τα είχαν προμηθευτεί μέσω Λιβύης, όπως αποκάλυψε τελικά ο πολυβραβευμένος Αμερικανός ερευνητής-δημοσιογράφος  Σέιμουρ Χερς.   Μάλιστα ο καθηγητής του ΜΙΤ Theodore Postol, απέδειξε με στοιχεία ότι επίθεση με χημικά ΔΕΝ ΕΓΙΝΕ, ότι εικόνες και βίντεο ήταν παλαιότερες, αλλά ας το προσπεράσουμε και ας δεχθούμε την επίσημη αμερικανική άποψη.  Έτσι διαπιστώνουμε ότι το έγκλημα της επίθεσης με χημικά και ο θάνατος αθώων πολιτών, συμπεριλαμβανομένων και πολλών παιδιών, τιμωρήθηκε, παραδειγματικά από την διεθνή κοινότητα, εκπροσωπούμενη μονομερώς από τις ΗΠΑ, που χωρίς έρευνα, χωρίς

διεθνή έγκριση , χωρίς σαφείς αποδείξεις, σαν τον καιρό της άγριας δύσης, τιμώρησε τους «υπευθύνους». Και η διεθνής κοινότητα επαναπαύτηκε στην αποδοθείσα αμερικανική Νέμεση.

    Ας δούμε όμως και ένα δεύτερο περιστατικό, που έχει διαφορετική ανάγνωση από την διεθνή κοινότητα, αν και είναι χειρότερο και τρομερότερο και που προφανώς οι περισσότεροι δεν γνωρίζουν, αφού δεν το διάβασαν σχεδόν πουθενά (ας είναι καλά το διαδίκτυο που τίποτα δεν μένει κρυφό), δεν το είδαν ποτέ στα «αντικειμενικά» καθεστωτικά ΜΜΕ.  

    Υπάρχουν στο βόρειο τμήμα της επαρχίας  του Ιντλίμπ  δύο μικρές  πόλεις – θύλακες , η Αλ Φόα και η Καφρίγια, που είναι με το καθεστώς Άσαντ και δεν έχουν καταληφθεί από τους αντικαθεστωτικούς. Υπόψη ότι  η επαρχία Ιντλίμπ   ελέγχεται πλήρως  από δυνάμεις των  αντικαθεστωτικών - «ανταρτών». Οι δύο πόλεις είναι υπό πολιορκία από τους αντάρτες - τζιχαντιστές  για πάνω από δύο χρόνια, διότι οι κάτοικοι είναι σιίτες μουσουλμάνοι και για τους εξτρεμιστές σουνίτες   το μόνο που τους αξίζει είναι ο θάνατος. Οι δύο πόλεις τροφοδοτούνται σε τρόφιμα από αερομεταφορές και ρίψεις των υλικών από ελικόπτερα και αεροσκάφη του Συριακού Αραβικού στρατού.  Εν τω μεταξύ κοντά στην Δαμασκό και στα νότια της πρωτεύουσας, υπάρχουν δύο πόλεις , η Ζαμπαντάνι και η Μαντάγια, που ελέγχονται από τους τζιχαντιστές και είναι υπό πολιορκία από τον Συριακό Αραβικό στρατό. Οι δύο αυτές πόλεις τροφοδοτούνται από αυτοκινητοπομπές του ΟΗΕ και του Ερυθρού Σταυρού, καθότι ο «κακός» Άσαντ  τους επιτρέπει να διέρχονται από τα εδάφη που ελέγχει. Τα γεγονότα των δύο τελευταίων ετών έχουν επηρεάσει δραματικά την κατάσταση  των τεσσάρων πολιορκημένων  πόλεων, στην Ιντλίμπ και στην Δαμασκό, με αποτέλεσμα περίπου 30.000 άνθρωποι συνολικά να διαβιούν σε δραματικές συνθήκες. Έτσι το πιο λογικό θα ήταν μια συμφωνία μεταξύ των δύο πλευρών για την μετακίνηση των κατοίκων προς τις περιοχές που ελέγχει η κάθε πλευρά. Και όμως μέχρι τώρα η συμφωνία που έχει επιτευχθεί δεν  μπόρεσε  να εφαρμοσθεί. Τον περασμένο Δεκέμβριο είχε συμφωνηθεί η απομάκρυνση από τις δύο πόλεις του Βορρά των τραυματισμένων και των γεροντότερων, αλλά όταν τα λεωφορεία  έφθασαν στις πόλεις Αλ Φόα και Καφρίγια, πυρπολήθηκαν από ένοπλους τζιχαντιστές και καταστράφηκαν. 

    Πρόσφατα  μια νέα συμφωνία είχε επιτευχθεί για μια πλήρη ανταλλαγή των πληθυσμών και των

τεσσάρων  των πόλεων. Όλοι οι κάτοικοι των βόρειων πόλεων  θα ερχόταν σε περιοχές που ελέγχονται από κυβερνητικές δυνάμεις , οι δε  των νότιων πόλεων σε περιοχές που ελέγχονται από τους τζιχαντιστές. Η συμφωνία επετεύχθη από το Ιράν, που εκπροσωπούσε την κυβέρνηση Άσαντ της Συρίας και από το Κατάρ, που εκπροσωπούσε τις  τζιχαντιστικές οργανώσεις που εμπλέκονταν στην περιοχή του Ιντλίμπ. Οι ομάδες  αυτές που δρουν στην περιοχή του Ιντλίμπ είτε ευθυγραμμίζονται με την Αλ-Κάιντα στη Συρία ή με την χρηματοδοτούμενη και ελεγχόμενη από το  Κατάρ οργάνωση Αχράρ Αλ Σιάμ. Μάλιστα η Αχράρ Αλ Σιάμ ορίσθηκε ως υπεύθυνη  εκ μέρους των τζιχαντιστών για την υλοποίηση της συμφωνίας, της  ανταλλαγής των πληθυσμών. Όμως ορισμένα μέρη της Αλ-Κάιντα είχαν  δημοσίως διαφωνήσει  με τη συμφωνία.

    Έτσι το Μεγάλο Σάββατο 15 Απριλίου, περίπου 5.000 κάτοικοι  από τις βόρειες πόλεις, κυρίως γυναίκες και παιδιά, επιβιβάσθηκαν σε λεωφορεία και ξεκίνησαν για να μεταφερθούν στο Χαλέπι, που τον Δεκέμβριο 2016 απελευθερώθηκε από τις κυβερνητικές συριακές δυνάμεις. Συνοδεία   και  ασφάλεια για την  μεταφορά των, ήταν  άνδρες της Αχράρ Αλ Σιάμ. Λίγο πριν εισέλθουν στην ελεγχόμενη από την Συριακή κυβέρνηση περιοχή, το κομβόι σταμάτησε, σε περιοχή ελεγχόμενη από τους  «αντάρτες» τζιχαντιστές για μερικές πρόσθετες διαπραγματεύσεις.

    Οι πολίτες στα  λεωφορεία ήταν  ως επί το πλείστον ηλικιωμένοι, γυναίκες και παιδιά και φυσικά ήταν ταλαιπωρημένοι και  πεινασμένοι. Τότε κάποιοι στο χώρο της στάθμευσης, άρχισαν να μοιράζουν πατατάκια. Αμέσως τα παιδιά βγήκαν από τα λεωφορεία για να πάρουν τα σακουλάκια με τα πατατάκια από το σημείο διανομής. Τότε  ξαφνικά  εμφανίζεται ένα μπλε αυτοκίνητο και φθάνοντας στο σημείο διανομής, σημειώθηκε μια τεράστια έκρηξη. Το όχημα ήταν έμφορτο εκρηκτικών υλών και ανατινάχθηκε από τον βομβιστή αυτοκτονίας που το οδήγησε εκεί.   Τέσσερα λεωφορεία γεμάτα ανθρώπους και μια σειρά από αυτοκίνητα καταστράφηκαν ολοσχερώς.  127 αθώοι άμαχοι, εκ των οποίων 95 παιδιά σκοτώθηκαν επί τόπου, πληρώνοντας με την ζωή τους τον τυφλό φανατισμό και το μίσος για την ανθρώπινη ζωή των υπανθρώπων που εμφορούνται από εγκληματικό θρησκευτικό φανατισμό.

    Πολλοί περισσότεροι τραυματίσθηκαν, ενώ σκοτώθηκε και άγνωστος αριθμός μαχητών της οργάνωσης Αχράρ αλ Σιάμ, που συνόδευε το κομβόι. Οι εικόνες της φρίκης συγκλονίζουν με τα άψυχα  κορμάκια των 95 παιδιών να κείτονται διασκορπισμένα και  που πλήρωσαν με την ζωή τους τον άγριο

θρησκευτικό σκοταδισμό των ανθρωποειδών, που μάχονται λέει για τον δικό τους Θεό!!

    Είναι πλέον σαφές και ευλόγως αντιληπτό ότι η επίθεση αυτοκτονίας έγινε από την οργάνωση Αλ Κάιντα της Συρίας, που είχε διαφωνήσει με την συμφωνία ανταλλαγής. Η επίθεση έγινε σε περιοχή που ελέγχεται πλήρως από τους τζιχαντιστές και φυσικά δεν έγινε από τις κυβερνητικές δυνάμεις, καθόσον δεν υπήρχαν εκεί. Εξάλλου μέχρι σήμερα δεν έχει καταγραφεί ούτε μία επίθεση αυτοκτονίας με ευθύνη του Συριακού αραβικού στρατού. Αυτό είναι το γεγονός που συνέβη την Μεγάλη Εβδομάδα της Χριστιανοσύνης. Είναι τόσο συγκλονιστικό και απίστευτο, αφού οι εικόνες από τα  καμένα  και διαμελισμένα κορμάκια των αθώων παιδιών σε στοιχειώνει όταν τις βλέπεις, αν τις δεις βεβαίως. Γιατί όπως διαπίστωσα πουθενά δεν είδα όχι εικόνες, αλλά σχεδόν ούτε αναφορές του γεγονότος. 

    Και ο διεθνής τύπος, πως αντιμετώπισε το γεγονός; Εσείς μάθατε για το γεγονός αυτό; Μιλάμε για μια εγκληματική πράξη μεγαλύτερη από το περιστατικό της «ρίψης χημικών» στην πόλη Σιαν Σιειχούν, καθόσον περισσότεροι άνθρωποι και διπλάσιος αριθμός παιδιών σκοτώθηκαν. Το αξιόπιστο BBC ανέφερε ψυχρά, σαν να μιλούσε για αριθμό θεατών σε ποδοσφαιρικό γήπεδο: «At least 68 children were among 126 people killed in Saturday's bomb attack on buses carrying evacuees from besieged Syrian towns, activists say».   Δηλαδή  «τουλάχιστον 68 παιδιά μεταξύ των 126 νεκρών σε βομβιστική επίθεση επί λεωφορείων που μετέφεραν εγκλωβισμένους από πολιορκούμενες πόλεις της Συρίας, όπως είπαν ακτιβιστές»!! Τόσο απλά, «αντικειμενικά» και απολύτως ενημερωτικά!! Το δε CNN ανέφερε την σφαγή αυτή, ως "a hiccup", δηλαδή ως ένας λόξιγκας!!! Και φυσικά ουδείς ασχολήθηκε με το έγκλημα αυτό, καμιά αντίδραση από την «δημοκρατική» Ευρώπη, μούγκα από τον προστάτη των «φτωχών και αδυνάτων» ΗΠΑ και όλη η υπόθεση πέρασε στο ντούκου. Φυσικά τα ΜΜΕ το πέρασαν ως μια  ασήμαντη προτελευταία είδηση!! Και μιλάμε για ένα έγκλημα κατά της ανθρωπότητας, θύματα δεκάδες μικρά παιδάκια. Βλέπετε τα αθώα παιδάκια των Σιιτών Σύρων, που βρήκαν τραγικό θάνατο από επίθεση αυτοκτονίας, δεν έχουν την ίδια αξία και τιμή με τα άλλα των Σουνιτών Σύρων, που βρήκαν επίσης τραγικό θάνατο από ρίψη χημικών (αν έγινε έτσι).  Και μετά αναρωτιόμαστε, γιατί δεν τελειώνει η ανθρωποσφαγή στην Συρία. Απλά τα γεωπολιτικά συμφέροντα των εμπλεκομένων παικτών στην περιοχή καθορίζουν τις τύχες των λαών, την ζωή και τον θάνατο των πολιτών και την αξία και την τιμή του θανάτου των αθώων παιδιών της πολύπαθης Συρίας!