ΣΤΟ ΑΠΕΡΑΝΤΟ ΓΑΛΑΖΙΟ
Λάζαρος – Κίμων Μπερβερίδης
Στο απέραντο
γαλάζιο δραπέτευσε η ματιά μας
Το κύμα για
παρέα, στη Περαία η συντροφιά μας
Για βόλτα και
πρωινό καφέ της Κυριακής
Και μετά, η
παραγγελία της τσιπούρας της ψητής.
Και ήρθε
απρόσμενα και έδεσε η πρώτη αγάπη
Ξύπνησε μέσα του
της καρδιάς του το κάτι
Φλόγα στην καρδιά
του, από το νεανικό το ταίρι
Αδημονούσε, το
ψέλλισμα της μνήμης τι θα φέρει.
Και αγωνία, να
θυμηθεί, να ξυπνήσουν τα παλιά
Profile, τόσο και
an face βγάζει εκείνη τα γυαλιά
Την κοιτά
κατάματα, απορεί για την αναγνώριση
Μαρτυρία,τέλος,
χειραψία, το φιλάκι και η φιλοφρόνηση.
Ερωτήσεις και
απαντήσεις άρχισαν μετά
Τσακισμένες
αναμνήσεις της μοίρας τα μελανά
Όλα σε λίγα
λεπτά, άλλαξαν την διάθεση
Μυστική
εξομολόγηση ήρθε και κατάθεση.
Δραπέτευσε η
ματιά μας στο απέραντο γαλάζιο
Ήρθε και
γέμισε προσωρινά το άδειο
Το γέμισε με
απρόοπτες παιδικές αναμνήσεις
Μες στη ζωή έρχονται
από το πουθενά οι συγκινήσεις.
Πειράγματα με
γέλια μες την συντροφιά
αναπάντεχες οι
καλοκαιρινές συναντήσεις
Ζωγραφισμένες θάλασσες του ζωγράφου η πινελιά
Σε φιλόξενους τόπους, με χαρά, οι
απομακρύνσεις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου