ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΑΙ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
Ιωάννης Μ. Ασλανίδης Αντγος ε.α. Επίτιμος
Διοικητής της Σ.Σ.Ε.
«…Η Δημοκρατία
αυτοκαταστρέφεται, όταν οι Πολιτικές Εξουσίες καταχρώνται το δικαίωμα της
Ελευθερίας και της Ισότητας και εκπαιδεύουν τους πολίτες έτσι ώστε: - Να
θεωρούν την αυθάδεια ως δικαίωμα, την παρανομία ως Ελευθερία, την αυθάδεια του
λόγου ως Ισότητα και την αναρχία ως ευδαιμονία…». (ΙΣΟΚΡΑΤΗΣ:
Αρεοπαγιτικός την εποχή του Σόλωνα και Κλεισθένη)
Είναι αλήθεια ότι η περίοδος από το 1974 μέχρι σήμερα, είναι η μεγαλύτερη περίοδος Δημοκρατίας την οποία έζησε η πατρίδα μας.
Βέβαια και αυτή την Δημοκρατία την καταχραστήκαμε, όταν πρώτα οι Κυβερνώντες παραβίαζαν κατ’ εξακολούθηση τους
Νόμους αυτής, που είναι το θεμέλιο λειτουργίας της. Κατ’ αυτόν τον τρόπο και ο
λαός παραδειγματισθείς από την πολιτική του Ηγεσία, για άλλη μια φορά
επαλήθευσε την ανωτέρω αναφερόμενη ρήση του Ισοκράτη.
Και! όπως ήταν επόμενο σε μία χώρα στην οποία η έννοια της Δημοκρατικής Παιδείας έλλειπε,
συμπεραμαρτούσης ίσως προς τούτο και ο τρόπος Διοίκησης των Κυβερνήσεων μετά
την Κομμουνιστική Ανταρσία στη Χώρα
μας, σχετικά με την συμπεριφορά της, προς την μερίδα αυτή του Ελληνικού λαού,
έφθασε σήμερα σημαντικό μέρος της Κοινωνίας μας, να θεωρεί τα πάντα Δημοκρατικά κεκτημένα, ακόμη και την
ανομία.
Έτσι, βλέπουμε μετά την μεταπολίτευση όλα
πολύ περίεργα να αλλοιώνονται, όπως π.χ.
Το δικαίωμα συνάθροισης μιας κοινωνικής
ομάδος, μεταμορφώθηκε σε δικαίωμα
ταλαιπωρίας, απώλειας χιλιάδων εργατοωρών, εργασίας και οικονομικής καταστροφής
μεγάλης μερίδας άλλων συμπολιτών των.
Η ουτοπία που
ονομάζεται Πανεπιστημιακό άσυλο,
έγινε ορμητήριο παραβατών και
απαραβίαστο για άλλες ιδέες, νεοφιλελεύθερες ή ακόμη και αντικομουνιστικές. Εδώ
βλέπουμε, τα εκατοντάδες Πανεπιστήμια, που χωρίς λογική δημιουργήθηκαν, εκεί
και ως έτυχε, να καταρρέουν και αυτά και η απόδοσή των και εμείς το μόνο που
συζητάμε είναι οι φανταστικοί και απίθανοι κίνδυνοι από την κατάργηση του Ακαδημαϊκού Ασύλου.
Μια αντίληψη που δυστυχώς συντηρείται και
επιβάλλεται, από έναν ακατανόητο αριστερισμό και εκτός χρόνου συντηρητισμό, που
εμπεδώθηκε και διατηρήθηκε στα Πανεπιστήμια, όταν σήμερα η ελευθερία λόγου
υπάρχει σε όλες τις εκφάνσεις της Ελληνικής
Κοινωνίας.
Τέλος, και πολλά άλλα έγιναν κεκτημένα,
αντιμαχόμενα το δίκαιο και την Ηθική τόσο επικίνδυνα που δεν αντέχουν ούτε στην
στοιχειώδη λογική.
Για να ξεριζώσουμε τα παθογενικά αυτά
στοιχεία της χώρας μας, μας δίδεται μια Ευκαιρία με την Οικονομική Κρίση που διέρχεται η χώρα μας, μην την χάσουμε.
Πρέπει οι Πολιτικές ηγεσίες της χώρας μας,
να προβληματισθούν άμεσα, για την επικίνδυνη αυτή καθολική απόρριψη της
Πολιτικής της χώρας μας, από όποια παράταξη και αν προέρχεται.
Διότι, στην Δημοκρατία, είναι λάθος να
λέγεται, «Πάντα υπάρχουν
λύσεις», μία και μοναδική λύση υπάρχει σ’ αυτήν, η «εφαρμογή των Νόμων»
με μπροστάρηδες πάντοτε τις πολιτικές ηγεσίες του Λαού, άλλως η διαρκής
Πολιτική απόρριψη είναι πολύ επικίνδυνη, με επόμενο στάδιο την οχλοκρατία και
την αναρχία με τα μύρια επακόλουθα.
Προσοχή ο κώδων του κινδύνου εσήμανε, για
τις πολιτικές ηγεσίες. Η Σημερινή νέα Κυβέρνηση της χώρας μας, θα πρέπει ν’
αναγνωρίσει και να επισημάνει σ’όλους τους πολιτικούς, την λάθος μέχρι σήμερα
πολιτική συμπεριφορά των κομμάτων και ιδίως και του κυβερνώντος κόμματος, για
την δημιουργία νέων κομμάτων με αρχές και αξίες και πολιτικούς με φάρο την
προσφορά προς την Πατρίδα και τίποτε άλλο. Πρέπει οι πολιτικοί μας να δώσουν
πρώτοι το παράδειγμα, διότι! Κοινωνίες με ριζικά αποδυναμωμένη και φθαρμένη
εθνική συνείδηση, δεν έχουν πεδίο στρατηγικής λογικής και θέτουν αναμφίβολα σε
κίνδυνο την ιστορική τους ύπαρξη. Η
Αντιπολίτευση δεν πρέπει να συμπεριφέρεται πλέον προς την εκάστοτε Κυβέρνηση,
σύμφωνα με την καταδικασθείσα μέχρι σήμερα συμπεριφορά και από εδώ και πέρα ας
δώσει πρώτη η σημερινή αντιπολίτευση το παράδειγμα, ώστε πέραν της έντιμης και
εθνικής αντιπολιτευτικής τακτικής που απαιτείται στην Δημοκρατία, να
συνεργάζονται όλες μαζί οι Πολιτικές
Δυνάμεις, ξεπερνώντας τους εαυτούς των και τα επιζήμια κομματικά ταμπού που
επικρατούν δυστυχώς ακόμη και σήμερα, να κάθονται στο ίδιο τραπέζι και να
βρίσκουν λύσεις, τις ολιγότερο οδυνηρές για τον τόπο μας. Είναι Ιερά υποχρέωση
των πολιτικών μην κοροϊδεύετε τον εαυτόν σας και τον Ελληνικό λαό. Για να
συνέλθουμε πρέπει να ματώσουμε, με παράδειγμα πάντα την ηγεσία της Πατρίδος μας, άλλη λύση δεν υπάρχει.
Τέλος ο Ναός
της Δημοκρατίας πρέπει να γίνει ο χώρος των επιλέκτων και όχι των φαύλων.
<<Εκ
της ιστορίας προκύπτει ότι, αν οι Έλληνες δεν αλληλοσπαράσσοντο θα κατακτούσαν
την υφήλιο.>>
[ ΒΙΣΜΑΡΚ
ΦΟΝ ΟΘΩΝ ]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου