8.Ο… ΣΚΟΤΕΙΝΟΣ ΚΥΡΙΟΣ ΑΛΕΞ, Ο ΓΑΠ ΚΙ Ο ΛΟΒΕΡΔΟΣ

ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ 

8.Ο… ΣΚΟΤΕΙΝΟΣ ΚΥΡΙΟΣ ΑΛΕΞ, Ο ΓΑΠ ΚΙ Ο ΛΟΒΕΡΔΟΣ

http://roykoymoykoy.blogspot.gr/

http://www.newsbomb.gr

ΓΙΑΤΙ Η ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΔΕΝ ΚΑΛΕΙ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ ΚΑΙ ΛΟΒΕΡΔΟ ΤΟΥΣ ΟΠΟΙΟΥΣ «ΚΑΡΦΩΣΕ» ΠΕΡΣΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΟΘΕΣΗ ΤΗΣ ΑΜΑΡΤΩΛΗΣ ΜΚΟ Ο ΑΛΕΞ ΡΟΝΤΟΣ;

    Η απόφαση της Δικαιοσύνης να… στείλει στο εδώλιο το φίλο και συνεργάτη του Γιώργου Παπανδρέου, Άλεξ Ρόντο, δείχνει ότι υπάρχει η διάθεση να ξετυλιχθεί όλο το κουβάρι των αποκαλύψεων για τη δράση του περιβάλλοντος ΓΑΠ, το οποίο απασχόλησε ουκ ολίγες φορές την επικαιρότητα για τρανταχτές υποθέσεις σκανδάλων.

    Ο άλλοτε στενός συνεργάτης του Παπανδρέου, Άλεξ Ρόντος παραπέμπεται να δικαστεί για τη δράση της Μη Κυβερνητικής Οργάνωσης «Διεθνές Κέντρο Αποναρκοθέτησης» που είχε αναλάβει την αποναρκοθέτηση σε Βοσνία, Ιράκ και Λίβανο, ενώ φέρεται να εισέπραξε παρανόμως πάνω από 9 εκατ. ευρώ! Μαζί του στο εδώλιο θα καθίσουν ακόμη επτά άτομα για την ίδια υπόθεση.

    Ο κ. Ρόντος βρισκόταν στο υπουργείο Εξωτερικών την περίοδο από τον Ιούλιο του 2002 ως τον Ιανουάριο του 2003 και διηύθυνε την Υπηρεσία Διεθνούς Αναπτυξιακής Συνεργασίας του υπουργείου Εξωτερικών, της υπηρεσίας δηλαδή που χρηματοδοτεί τις ΜΚΟ.

    Το περίεργο στην όλη ιστορία με την αμαρτωλή – ΜΚΟ είναι ότι η υπόθεση σέρνεται χωρίς να έχει διαλευκανθεί για περισσότερα από οκτώ χρόνια, ενώ καμία κυβέρνηση μέχρι σήμερα δεν αξιώθηκε να ρίξει άπλετο φως, ώστε να μάθει ο ελληνικός λαός πού πήγαιναν τα μυστικά κονδύλια.

    Εξίσου περίεργο είναι το γεγονός ότι τον Σεπτέμβριο του 2014 όταν είχε κληθεί από την 4η ειδική ανακρίτρια για την ίδια υπόθεση, ο κ. Ρόντος έδειξε ως υπεύθυνους για τη δράση της ΜΚΟ τους πολίτικους του προϊσταμένους. Δηλαδή τον Ανδρέα Λοβέρδο και τον Γιώργο Παπανδρέου…

    Παρόλα αυτά, δεν άνοιξε… ρουθούνι. Πλήρωσε εγγύηση 50.000 ευρώ και αφέθηκε ελεύθερος.

    Κανείς λοιπόν μέχρι σήμερα δεν έχει καλέσει ούτε τον Παπανδρέου, ούτε τον Λοβέρδο να πουν τι γνωρίζουν για αυτά τα 9 εκατ. ευρώ. Ο κ. Παπανδρέου αρκέστηκε στο παρελθόν σε μια γραπτή δήλωση, βάσει της οποίας αδίκως προσπαθούν να τον εμπλέξουν σε μια υπόθεση για την οποία δεν γνωρίζει τίποτε και ότι ο ίδιος – όπως ισχυρίστηκε – έβαλε σε τάξη τις ΜΚΟ.

    Ο κ. Ρόντος απασχόλησε την εγχώρια επικαιρότητα όταν βρέθηκε στο πλευρό του Γιώργου Παπανδρέου την περίοδο που ο τελευταίος είχε αναλάβει το χαρτοφυλάκιο του υπουργείου Εξωτερικών. Μέχρι τότε είχε μια μακρά διαδρομή, ξεκινώντας από την Τανζανία όπου γεννήθηκε. Σπούδασε Ιστορία στην Οξφόρδη, αρχικώς εργάστηκε ως δημοσιογράφος στην Αφρική, εκεί όπου στη συνέχεια ασχολήθηκε για πρώτη φορά με Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις, στην Αιθιοπία, στην Αίγυπτο, στο Μαρόκο και στον Λίβανο. Για ένα διάστημα εργάστηκε, δε, και ως σύμβουλος στην Παγκόσμια Τράπεζα.

    Το 1992 βρέθηκε στην Αμερική, στο πλευρό του Αρχιεπισκόπου Ιακώβου, ο οποίος τον έχρισε επικεφαλής της πρώτης ανθρωπιστικής ΜΚΟ της Ορθόδοξης Εκκλησίας, της Ιnternational Οrthodox Christian Charity (ΙΟCC).

    Το 1998 συνόδευσε, μάλιστα, στην Αθήνα τον τότε πρόεδρο του Συμβουλίου Απόδημου Ελληνικού, Άντριου Άνθενς προκειμένου να πείσουν την ελληνική κυβέρνηση να ενισχύσει οικονομικά τους Έλληνες ομογενείς της Μαύρης Θάλασσας.

    Τότε γνωρίστηκε με τον Γιώργο Παπανδρέου, ο οποίος εκείνη την περίοδο ήταν αναπληρωτής του Θεόδωρου Πάγκαλου στο υπουργείο Εξωτερικών…

    Όταν, σχεδόν ένα χρόνο αργότερα και μετά την υπόθεση Οτσαλάν, ο Γιώργος Παπανδρέου ανέλαβε υπουργός Εξωτερικών, ο Άλεξ Ρόντος βρέθηκε στο πλευρό του. Ανέλαβε την Υπηρεσία Αναπτυξιακής Συνεργασίας και ήταν από τους πιο στενούς συνεργάτες του. Επί των ημερών του η ΥΔΑΣ «ήταν πανίσχυρη και είχε στη διάθεσή της πολλά χρήματα, ακόμη και από τα μυστικά κονδύλια του υπουργείου».

Ποιος είναι ο κ. Άλεξ

    O κ. Ρόντος έχει απασχολήσει την επικαιρότητα και για άλλα ζητήματα. Όσοι ξέρουν, κάνουν λόγο για έναν άνθρωπο που κινείται αθορύβως στο παρασκήνιο, αν και στο παρελθόν ήθελε να ασχοληθεί με την ενεργό πολιτική ως υποψήφιος βουλευτής.

    Ο περίεργος ρόλος του αποκαλύφθηκε όταν σύμφωνα με ορισμένους, διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο στη διπλωματική διελκυστίνδα του Σκοπιανού.

    Για παράδειγμα, ο υπουργός Εξωτερικών της κυβέρνησης ΓΑΠ, κ. Δ. Δρούτσας όταν ερωτήθη στη Νέα Υόρκη για το αν ο κ. Ρόντος ασκεί «μυστική διπλωματία» εκ μέρους της ελληνικής κυβέρνησης ώστε να λυθεί το πρόβλημα της ονομασίας των Σκοπίων, η απάντησή του ερμηνεύθηκε ως έμμεση επιβεβαίωση ότι «κάτι περίεργο συμβαίνει».

    «Ο κ. Ρόντος είναι πολύ καλός γνώστης της περιοχής των Βαλκανίων. Υπήρξε και στο παρελθόν συνεργάτης στο υπουργείο Εξωτερικών», παραδέχθηκε ο κ. Δρούτσας και συνέχισε με το εξής αφοπλιστικό σχόλιο: «Δεν έχει καμία θεσμική θέση, δεν υπάρχει καμία θεσμική συνεργασία με τον κ. Ρόντο. Αν μπορούν όμως άτομα όπως ο κ. Ρόντος ή και άλλοι να μεταφέρουν τα ελληνικά μηνύματα, αυτό είναι ευπρόσδεκτο»!

    Όσοι όμως γνωρίζουν καλά τα διπλωματικά, ξέρουν ότι ο κ. Ρόντος ήταν ο άνθρωπος των ειδικών και επικίνδυνων αποστολών. Μια από τις περιοχές που γνώριζε αρκετά καλά ο κ. Ρόντος ήταν η Γιουγκοσλαβία, λόγω παλαιότερης αποστολής της ΙΟCC το 1992. Επιστρέφοντας στο Βελιγράδι το 1998, άρχισε να έρχεται σε επαφή με ηγέτες της αντιπολίτευσης στον τότε πανίσχυρο Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς.

    Σύμφωνα με αυτόπτες μάρτυρες εκείνης της περιόδου, το «στρατηγείο» του βρισκόταν στο ξενοδοχείο Ηyatt της σερβικής πρωτεύουσας. Και παρά τις αντιρρήσεις που είχαν αρχίσει να διατυπώνονται από έλληνες διπλωμάτες, καθώς ο κ. Ρόντος είχε απευθείας δίαυλο επικοινωνίας με τον κ. Παπανδρέου, αποφασίστηκε η προσεκτική αναθεώρηση της ελληνικής πολιτικής με το βλέμμα στη «μετά Μιλόσεβιτς εποχή». Ήταν σε αυτό το πλαίσιο άλλωστε που το 2000 διοργανώθηκε στο Καβούρι συνάντηση των ηγετών της σερβικής αντιπολίτευσης.

    Ο κ. Ρόντος έμεινε στο υπουργείο Εξωτερικών ως και τις εκλογές του 2004. Μετά την ήττα του κ. Παπανδρέου παραιτήθηκε, αλλά οι σχέσεις τους παρέμειναν στενές. Συνέχισε, μάλιστα, να εμφανίζεται στα Συμπόσια της Σύμης, ενώ εργάζεται ακόμα και σήμερα ως σύμβουλος κυβερνήσεων και άλλων φορέων. Βρέθηκε επίσης στο πλευρό του προέδρου της Γεωργίας Μιχαήλ Σαακασβίλι, υπογράφοντας «προφητικό» άρθρο τον Μάιο του 2008 στην «Ιnternational Ηerald Τribune», λίγο πριν από τον πόλεμο Τιφλίδας - Μόσχας...