ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΕΣ
ΑΝΗΣΥΧΙΕΣ
3.ΑΔΙΚΗ ΦΘΟΡΑ
Λάζαρος – Κίμων Μπερβερίδης
Όσα γράφω κανέναν
δεν
αγγίζουν
Βαρέθηκα να ζω
στο
απέραντο κενό
Μάταια ελεύθερα σκορπίζουν
Χέρια ανοίγω, στον
έναστρο
ουρανό.
Στην άδικη φθορά
λοιπόν τα γραμμένα
Η φλόγα όμως
καίει
μέσα
στην
καρδιά
Μισού λεπτού
και
όλα
ξεχασμένα
Μου αρέσει να
γράφω
γιατί
κάτι
με
ξυπνά.
Φαίνομαι λιγάκι ερωτευμένος
Λάθος τίποτε
απ΄ όλα αυτά
Πλάθω μύθους, ονειρεμένος
Σκέψεις για τ΄
άστρα
και
τα
δειλινά.
Κάποτε
ζούσα
με
αναμνήσεις
Έγραφα για μνήμες
του
κάλλους
της
ζωής
Τώρα δεν μου
αρέσουν
οι
προσεγγίσεις
Ζω την εγκατάλειψη,
κάθε
αυγής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου