8.Ποιητικά θραύσματα (4)

ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ

8.Ποιητικά θραύσματα (4)

http://www.gnomikologikon.gr/

Όσοι το χάλκεον χέρι

Βαρύ του φόβου αισθάνονται,

Ζυγόν δουλείας ας έχωσι.

Θέλει αρετήν και τόλμην

Η ελευθερία.

Ανδρέας Κάλβος

Τους Λαιστρυγόνες και τους Κύκλωπας,

τον άγριο Ποσειδώνα δεν θα συναντήσεις,

αν δεν τους κουβανείς μες στην ψυχή σου,

αν η ψυχή σου δεν τους στήνει εμπρός σου.

Κωνσταντίνος Καβάφης

Μέριασε, βράχε να διαβώ!

το κύμα ανδρειωμένο λέγει στην πέτρα του γιαλού θολό, μελανιασμένο

μέριασε,

μες στα στήθη μου, πούσαν νεκρά και κρύα, μαύρος βοριάς εφώλιασε και μαύρη τρικυμία.

Αριστοτέλης Βαλαωρίτης

Θα βρω μουρμούρη μπαγλαμά

σαν άνθρωπος να κλαίει

να του χτυπώ τα τέλια του

τον πόνο μου να λέει.

Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου

Τα δειλά των εχθρών σας πλήθη καταφρονήσατε·

την κόμην πάντα ο θρίαμβος στέφει των υπέρ πάτρης κινδυνευόντων.

Ανδρέας Κάλβος

Άλλα ζητεί η ψυχή σου, γι' άλλα κλαίει.

Τον έπαινο του Δήμου και των σοφιστών

τα δύσκολα και τ' ανεκτίμητα εύγε.

Κωνσταντίνος Καβάφης

Αν η μισή καρδιά μου βρίσκεται, γιατρέ, δω πέρα

Η άλλη μισή στην Κίνα βρίσκεται

Με τη στρατιά που κατεβαίνει προς το Κίτρινο Ποτάμι.

Ναζίμ Χικμέτ

Πριν απ' τα μάτια μου ήσουν φως.

Πριν απ' τον Έρωτα έρωτας

Κι όταν σε πήρε το φιλί,

Γυναίκα

Οδυσσέας Ελύτης

Ρίχ' τε στο γυαλί φαρμάκι

ρίχ' τε στο γυαλί φαρμάκι

μονορούφι να το πιω.

Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου

Σ' αγαπώ όχι μόνο γι' αυτό που είσαι,

αλλά και γι' αυτό που είμαι εγώ όταν είσαι μαζί μου.

Roy Croft

Έχεις μια γεύση τρικυμίας στα χείλη

Μα πού γύριζες...

Οδυσσέας Ελύτης

Τώρα που βρήκα πια μιαν αγκαλιά,

καλύτερη κι απ' ό,τι λαχταρούσα,

τώρα που μου 'ρθαν όλα όπως τα 'θελα

κι αρχίζω να βολεύομαι μες στην κρυφή χαρά μου,

νιώθω πως κάτι μέσα μου σαπίζει.

Ντίνος Χριστιανόπουλος

Δυο πόρτες έχει η ζωή,

άνοιξα μια και μπήκα

κι ώσπου να 'ρθει το δειλινό,

από την άλλη βγήκα.

Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου

Με χίλιες βρύσες χύνεται,

με χίλιες γλώσσες κρένει,

όποιος πεθαίνει σήμερα χίλιες φορές πεθαίνει.

Διονύσιος Σολωμός

Πώς μας θωρείς ακίνητος;

Πού τρέχει ο λογισμός σου,

τα φτερωτά σου τα όνειρα;

Γιατί στο μέτωπό σου να μη φυτρώνουν γέροντα,

τόσες χρυσές αχτίδες όσες μας δίδ' η όψη σου παρηγοριές κι ελπίδες;

Αριστοτέλης Βαλαωρίτης

Τ' ανδρειωμένου η ψυχή, του φοβερού του κλέφτη

με τη βοή του τουφεκιού στα σύγνεφ' απαντιέται,

αδελφικά αγκαλιάζονται, χάνονται, σβηώνται, πάνε…

Αριστοτέλης Βαλαωρίτης

Άκρα του τάφου σιωπή στον κάμπο βασιλεύει.

Λαλεί πουλί, παίρνει σπυρί κι η μάνα το ζηλεύει.

Διονύσιος Σολωμός