6.ΧΟΡΩΔΙΑ ΕΦΗΒΙΚΗ

ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΕΣ ΑΝΗΣΥΧΙΕΣ

6.ΧΟΡΩΔΙΑ ΕΦΗΒΙΚΗ

Μια χορωδία  εφηβική σε ένα νησί του Αιγαίου

Έψαλλε ύμνους σιγανούς, με χέρια σταυρωμένα

Αποχαιρετούσε με θλίψη, την ψυχή ενός μοιραίου

Φίλου και συμμαθητή, με μάτια δακρυσμένα.

Θάνατος βρήκε την καρδιά της νιότης του την τόλμη

Όλο το νησί πενθεί, παρηγοριά στην συντριβή

Ετοιμοθάνατη ελπίδα του έρωτα το βόλι

Εφήμερα αισθήματα, των νέων η υπερβολή.

Μια χορωδία του γκρίζου ουρανού αφήνει

Την σκέψη του, και αποχαιρετά μια ψυχή

Στου άλλου κόσμου, στον παράδεισο να μπει

Με ψαλμούς, την ψυχή του νέου να απαλύνει.

Αυτή ήταν η τύχη του, στη πλάνη παθιασμένος

Έβαλε τέλος στη ζωή σε ένα λιμάνι του Αιγαίου

Παράλογος συλλογισμός και ο νους του θολωμένος

Θλιβερή η εικόνα του, ενός θανάτου πολύ βιαίου.

Λαζαρος – Κιμων Μπερβεριδης