7.ΜΟΝΟΣ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΠΟΛΛΩΝ

ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΕΣ ΑΝΗΣΥΧΙΕΣ

7.ΜΟΝΟΣ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΠΟΛΛΩΝ

Μόνος τα κύματα θωρώ νάρχονται καταπάνω

και την Ιθάκη για να βρω όνειρο μένει πλάνο,

οι σύντροφοί μου στη ζωή Σειρήνες βλέπουν μόνο,

πλανεύονται, γητεύονται και χάνουνε το δρόμο.

Μόνος τις μπόρες, τις βροντές παλεύω αγκομαχώντας

κι η Κίρκη ξάφνου δίπλα μου νάσου χαμογελώντας,

τάζει τρανά βασίλεια, τη γη να κυβερνήσω

αρκεί συντρόφους, συγγενείς στο σκάφος να αφήσω.

Ο Οδυσσέας μόνος του τη βρήκε την Ιθάκη,

συντρόφους είχε δίπλα του, συντρόφους στο κονάκι,

κι όταν μονάχος όρισε ζωή, παιδί, γυναίκα,

τα πάντα απαρνήθηκε και πήρε τη φαρέτρα.

Μάθε μονάχος στη ζωή να δείς τι απομένει,

πάλεψε μόνος δυνατά σε ότι σου προσμένει,

κι όταν τα συναισθήματα τα πλέξεις τα συμπλέξεις,

καινούργιους δρόμους στη ζωή θα βρείς για να τους τρέξεις.

Μονάχος βγες και πάλεψε μπόρες και τρικυμίες,

στο μαξιλάρι δεν θα βρείς ποτέ τις Ερινύες,

όταν βαστάς το δόρυ σου, τον στόχο τον γνωρίζεις,

τότε και πάλι μόνος σου εσύ αποφασίζεις.

Παπακώστας Χ. Κωνσταντίνος