5.ΥΠΟ ΔΙΩΓΜΟ Ο ΦΟΥΡΝΟΣ ΤΗΣ ΓΕΙΤΟΝΙΑΣ

ΜΑΖΕΜΕΝΑ ΑΠΟ ΔΩ ΚΙ ΑΠΟ ΚΕΙ

5.ΥΠΟ ΔΙΩΓΜΟ Ο ΦΟΥΡΝΟΣ ΤΗΣ ΓΕΙΤΟΝΙΑΣ

Αν ήξερα από την αρχή ότι θα ‘’φάω’’ 20 λεπτά για να διορθώσω τα ορθογραφικά λάθη του άρθρου, δεν θα το είχα ακουμπήσει.

http://www.pentapostagma.gr/

Νίκος Κατσαρός

Επιστημονικός Συνεργάτης ΕΚΕΦΕ ΔΗΜΟΚΡΙΤΟΣ

Π.Πρόεδρος ΕΦΕΤ

    Η έκθεση του Ο.Ο.Σ.Α αποτελούμενη απο 335 σελίδες που παρήγγειλε το Υπουργείο Ανάπτυξης και που κόστισε 990.000 Ευρώ δηλαδη περίπου 3000 Ευρώ η σελίδα ειναι πολύ αμφίβολο εάν θα φέρει τα αναμενόμενα αποτελέσματα. Η ¨Εκθεση αυτή εχει σαν στόχο και σκοπό την μείωση των τιμών μιας σειράς τροφίμων και ειδών πρώτης ανάγκης, οπως γάλα, ψωμί ,απορρυπαντικά ,μη συνταγογραφούμενα  φάρμακα κλπ. Με τις προτάσεις αυτές του  ΟΟΣΑ εχουν αντιδράσει ολοι οι εμπλεκόμενοι κλάδοι, φαρμακοποιοί, αρτοποιοί, κτηνοτρόφοι κλπ. επισημαίνοντας οτι τα μέτρα θα οδηγήσουν σε  πιθανή επικινδυνότητα της ασφάλειας  των προιόντων και υποβάθμιση  της ποιότητας των αλλά και της ποιότητας ζωής των καταναλωτών. Στο άρθρο αυτό θα αναφερθώ στους κινδύνους που εγκυμονούν οι προτάσεις του ΟΟΣΑ για το ψωμί, βασικό ειδος διατροφής του έλληνα καταναλωτή.

              Α.Στην ¨Εκθεση αναφέρεται οτι: “τα αρτοποιεία και τα πρατήρια άρτου παράγουν όμοια προίόντα και οι καταναλωτές τα εκλαμβάνουν ως ταυτόσημα και οτι πρατήρια άρτου και αρτοποιεία δεν είναι σαφείς όροι για τον καταναλωτή”, Κατόπιν των ανωτέρω προτείνει πρατήρια άρτου με εγκαταστάσεις bake off δηλαδή μόνο ψήσιμο να ονομάζωνται αρτοποιεία.

    Καταρχήν έρευνα της MARK (Φεβρουάριος 2013) επιβεβαιώνει οτι ανάμεσα στον φούρνο της γειτονιάς, το πρατήριο άρτου και το σούπερ-μαρκετ που πουλά ψωμί, οι καταναλωτες και αναγνωρίζουν την διαφορά μεταξύ αυτών αλλά και προτιμούν σε ποσοστό 86.1% τον φούρνο της γειτονιάς και ειναι ικανοποιημένοι απο τις υπηρεσίες του σε ποσοστό 92%.Αν και για τα παραπάνω δεν χρειαζόταν καμμία έρευνα για να επιβεβαιωθούν τα αυτονόητα, χρειάζεται ομως να εξηγηθεί οτι το ψωμί του φούρνου της γειτονιάς ,δεν έχει σχέση και καμμία ομοιότητα με το ψωμί που προέρχεται απο την κατάψυξη και πωλείται  ψημένο σε αλλα σημεία πώλησης σουπερ-μάρκετ κλπ. Πιο συγκεκριμένα πρέπει να αναφερθούν ορισμένα μειονεκτήματα της κατεψυγμένης ζύμης (bake off):

Μειωμένος όγκος φραντζόλας, μειωμένη ποιότητα στο ψήσιμο και σκλήρυνση της ψύχας.

Μειωμένη βιωσιμότητα και μειωμένη δραστηριότητα της μαγιάς.

Μικρός χρόνος διατήρησης μετά το ψήσιμο.

Βλάβες απο την κατάψυξη (βλάβες ψύχους)

Πιθανή απώλεια θρεπτικών συστατικών ιδιαίτερα βιταμινών και φυτικών ινών.

Πιθανές μηχανικές βλάβες κατά την μεταφορά, και την μακρά αποθήκευση στην κατάψυξη.

Πρόσθετα, βελτιωτικά, συντηρητικά, τροποποιημένη μαγιά.

Επίδραση στην γλουτένη κατα τον κύκλο κατάψυξης-απόψυξης.

Αποδυνάμωση των ιδιοτήτων της μαγιάς λόγω μακράς κατάψυξης.

    Ερευνα του Τμήματος Χημικών Μηχανικών (2003) αναφέρει οτι η ποιότητα της κατεψυγμένης ζύμης επηρεάζεται απο :

Τον χρόνο μείξης της ζύμης

Την διάρκεια αποθήκευσης

Τον ρυθμό απόψυξης

          Η μελέτη καταλήγει στα φυσικά ελαττωματα του κατεψυγμένου αρτοποιήματος που είναι ο μειωμένος όγκος του καρβελιού, η σκληρότητα του άρτου, το μή επιθυμητό άρωμα και το γρήγορο μπαγιάτισμα.

Στήν έρευνα της MARC (Φεβρουάριος 2013) στην ερώτηση « θα αγοράζατε ψωμί που ψήνεται σε σουπερ-μαρκετ εαν γνωρίζατε οτι είναι κατεψυγμένο ή προψημένο?’’ η αρνητική απάντηση φθάνει στο 80.4%.

                 Β. Η Έκθεση του ΟΟΣΑ αναφέρει οτι πρέπει να απελευθερωθεί πλήρως το βάρος του προς πώληση ψωμιού, να πωλείται δηλαδή με το ζύγι. Φέρνει δε ως επιχείρημα οτι…..<λόγω της οικονομικής κρίσης  οι έλληνες τείνουν να αγοράζουν ολο και μικρότερες ποσότητες ψωμιού>. Οι συντάκτες της Εκθεσης φαίνεται οτι ηθελημένα αγνοούν οτι ολόκληρες γενιές ελλήνων τράφηκαν σε πολέμους, κατοχή και κακουχίες

με βασικό στοιχείο το ψωμί. Το ψωμί ηταν, ειναι και θά παραμένει το βασικό στοιχείο της ελληνικής διατροφής, σε αντίθεση με τις ΗΠΑ και άλλες ευρωπαίκές χώρες. Οταν το ψωμί θα πωλείται με το ζύγι ,τότε ο κίνδυνος επιμόλυνσης είναι μεγαλύτερος και η υγιεινή του μικρότερη. Οι φούρνοι είναι συνήθως μικρές οικογενειακές επιχειρήσεις οπου δεν διαθέτουν περισσότερα απο ένα ή δύο άτομα ,οπότε όταν κόψιμο, ζύγισμα και ταμείο γίνεται απο ενα άτομο ο κίνδυνος επιμόλυνσης είναι ορατός.

                 Γ.Εστω και αν κάποιος αμφισβητήσει τον κίνδυνο επιμόλυνσης οταν το ψωμί θα πωλείται με το ζύγι ,ίσως μείνη εμβρόντητος οταν διαβάσει οτι η έκθεση του ΟΟΣΑ εισηγείται ,πάντα με στόχο την μείωση των τιμών, <το ψωμί μπορεί να πωλείται σε ιχθυοπωλεία και κρεωπολεία και σε παντός είδους καταστήματα ,ακόμα και αυτών που δεν πωλούν τρόφιμα.>. Εδώ ο κίνδυνος επιμόλυνσης αλλά και ο πραγματικός κίνδυνος για την υγεία και την υποβάθμιση της ποιότητας του ψωμιού είναι ορατός. Η Εκθεση του ΟΟΣΑ φθάνει στο σημείο να εισηγείται οτι αν δεν υπάρχει ειδικός πάγκος για το ψωμί τοτε θα μπορεί να διατίθεται ενα μέρος ενος πάγκου οποιουδήποτε, για την πώληση του ψωμιού. Αυτό δεν συμβαίνει έτσι οπως περιγράφεται σε καμμία ευρωπαίκή ή άλλη προηγμένη χώρα παρά μονον ίσως σε  κάποιες τριτοκοσμικές χώρες. Οπως χαρακτηριστικά αναφέρει η Συντεχνία Αρτοποιών Αθηνών, Αττικής και Περιχώρων < το ψωμί ειναι ενα προίόν που ούτε πλένεται, ούτε βράζεται, ούτε απολυμαίνεται> και με τα μέτρα πού προτείνονται  η ασφάλεια του ψωμιού τίθεται σε κίνδυνο. Βέβαια οι εμπνευστές της Εκθεσης επισημαίνουν οτι αυτά μπορούν να υλοποιηθούν < εφοσον τηρούνται ολοι οι κανόνες υγιεινής και ασφάλειας του προίόντος> Οι συντάκτες της Εκθεσης φαίνεται οτι αγνοούν,οτι  οι ελεγκτικοί μηχανισμοί της χώρας ειναι αδύναμοι, βρίσκονται σε παράλυση και είναι αδύνατον να ασχοληθούν και με επιπλέον ελέγχους.

    Υπάρχουν και΄αλλα σοβαρά σημεία στην Εκθεση του ΟΟΣΑ οπως η κατάργηση της εισφοράς στα άλευρα υπέρ του ταμείου αρτοποιών, η κατάργηση της αποθήκευσης αλεύρου και αλατιού, και μια σειρά απο μεταβατικές διατάξεις κλπ.που και αυτές θέτουν υπο διωγμό το επάγγελμα του αρτοποιού.

    Παράλληλα θα πρέπει και οι αρτοποιοί να διατηρήσουν και βελτιώσουν το παραδοσιακό χαρακτήρα και την πολιτιστική κληρονομιά του φούρνου της γειτονιάς. Να χρησιμοποιούν ελληνικές ποικιλίες σπόρων και άλλων προίόντων της ελληνικής γής που αποτελούν σύμβολο της ελληνικής παραδοσιακής διατροφής.